Prestatiestesten voor coatings, lakken, verf en corrosiebescherming
Kesternich-test
Met behulp van de Kesternich test wordt een indruk verkregen van de weerstand van materialen tegen een zwaveldioxidehoudende atmosfeer. Het kan hier gaan om verkleuring en glansverlies van coatings en kunststoffen, maar ook om de corrosiewering van anticorrosieve coatings.
Bij de kesternichtest wordt in een afgesloten kast met een inhoud van 300 liter per dag telkens een nieuwe hoeveelheid SO₂ gebracht. Het gehele bodemoppervlak van de kast is bedekt met een laagje water. Dit water wordt verwarmd zodat waterdamp op de monsterstukken condenseert.
De temperatuur in de kast is hierbij ingesteld op 40°C. Per etmaal is de kast gedurende 8 uur onder deze omstandigheden in bedrijf; gedurende de overige 16 uur is de kast geopend en de verwarming uitgeschakeld. Typische beoordelingen betreffen, verkleuring, glansverlies en corrosiewering.
Normen en de Kesternichtest
- DIN 50018
- ISO 3231
- DIN EN ISO 6988
Zoutsproeitest
Door een gecoat product bloot te stellen aan de corrosieve omstandigheden zoals die worden gecreëerd in een zoutneveltest kan een indruk worden verkregen van de weerstand tegen corrosieve invloeden. Het kan hier gaan om de beoordeling van organische coatings aangebracht op staal, maar ook om metallische beschermlagen en coatings, zoals bijvoorbeeld zinklegeringen en nikkel- en chroomlagen.
Continue en cyclische testen
De zoutneveltest kent diverse varianten, waaronder continue en cyclische testen.
De meest voorkomende continue varianten zijn:
- Neutrale zoutneveltest
- Azijnzure zoutneveltest
- Koperazijnzure zoutneveltest
Bekende voorbeelden van cyclische varianten zijn:
- Prohesion test
- VDA test
Alle testen hebben gemeen dat er een oplossing van een zout(mengsel) al of niet discontinu wordt verneveld. Meestal vindt deze verneveling plaats bij een verhoogde temperatuur, waardoor corrosieprocessen worden versneld. Zuurgraad en zoutmengsel worden gekozen op basis van het basismateriaal waarop coatings zijn aangebracht of in relatie tot de praktijkomstandigheden waarin het te beoordelen materiaal moet functioneren.
De tijdsduur van zoutneveltesten varieert van ca 24 uur voor sommige binnen toepassingen tot wel 3000 uur voor maritieme toepassingen. Veel toegepaste normen zijn:
- ISO 9227
- ASTM B117
- ASTM B 368
- ASTM 1654
De roestwerendheid van een product kan worden getest met een zoutsproeitest.
Bij de zoutsproeitest wordt een gecoat product gedurende een bepaalde periode bij een temperatuur van 35°C besproeid met zoutnevel. De test wordt ook wel zoutneveltest genoemd. De zoutnevel heeft een constante concentratie, dichtheid en pH-waarde.
De testduur is afhankelijk van de norm en de te testen coating. Er zijn testen van 24 tot 3000 uur. Na de beneveling met zout wordt de coating beoordeeld op roestvorming en/of blaasvorming. Als er krassen zijn aangebracht in de coating, wordt er gekeken in hoeverre vanuit deze krassen de corrosie is ontstaan.
Atlas Weather-Ometer
De Atlas Weather-Ometer bootst versterkt de verwerende omstandigheden na zoals deze buiten optreden.
In een Weather-Ometer worden monstermaterialen blootgesteld aan UV-licht gecombineerd met cyclische besproeiing met water. Het UV-licht wordt gegenereerd met behulp van een xenonlamp. Met een UV sensor wordt de UV-intensiteit continu gemeten en wordt de lampcontinu geregeld. Naast de UV-intensiteit worden de luchttemperatuur, luchtvochtigheid en zogenaamde zwarte plaat temperatuur continue geregeld.
De Atlas Weater-Ometer wordt vooral ingezet om de kleurvastheid en het glansbehoud van oppervlakken te beoordelen. Hierbij vat te denken aan verven en lakken, maar ook aan gevelpanelen en kunststof delen voor in de bouw.
Normen en de Atlas Weather-Ometer
- ISO 105
- ISO 4892-1
- ISO 4892-2
- ISO 11341
- EN 438-2
Contact
